Υπάρχουν άραγε «καλοί βουλευτές» στα πολιτικά μαντριά της αριστεράς;
Για το μαντρί της Κουμουνδούρου δεν ξέρω, πολλά και διάφορα, θετικά και αρνητικά, διανεμίζονται εκεί. Όμως στο μαντρί του Περισσού δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν καλοί βουλευτές. Η απόλυτα θρησκευτική προσκόλληση σε αναχρονισμούς (πχ. όχι tweet μόνο Ριζοσπάστη), η εξωφρενική πολιτική (μόνο;) ιδιοτέλεια, η απροκάλυπτη τάση για χειραγώγηση των πολιτών (η κοινωνία των πολιτών είναι ο χειρότερος εφιάλτης του Περισσού) και η επιθετική στάση προς το σύνολο της «μη σταλινικής» αριστεράς δεν έχουν τίποτα το «καλό».
Άλλωστε, είναι πολλοί αυτοί που όπως εγώ, πιστεύουν ότι η λανθασμένη ή στρεβλή πολιτική αντίληψη προβάλλεται και στην όποια ηθική συγκρότηση των ατόμων που την υπηρετούν.
Τα γράφω αυτά τα «τσιτωμένα» λόγω ενός δροσερού post της cynical αλλά και με αφορμή ένα άρθρο του Π. Παπακωνσταντίνου που ίσως φέρνει για συζήτηση θέματα συναίνεσης και συνεργασίας με το εκ του περισσού κόμμα. Άποψή μου είναι ότι όχι μόνο δεν πρέπει να τίθεται ζήτημα συνεργασίας, αλλά η παρωχημένη νοοτροπία και η αρχαία πολιτική φιλοσοφία αυτού του μηχανισμού μαζί με τους όποιους κοινωνικούς αυτοματισμούς αυτή συντηρεί, θα πρέπει να αποδυναμωθούν και εκλείψουν το συντομότερο.
Ο μηχανισμός του Περισσού λειτουργεί σήμερα ως ο πυρήνας και η γενεσιουργός αιτία των φυγόκεντρων δυνάμεων που κρατούν την αριστερά αποδυναμωμένη μέσα σε ένα παραλήρημα πλήρως αποπροσανατολισμένης πολυδιάσπασης δυνάμεων που οδηγεί σε ελαχιστοποίηση του κοινωνικού της πρωτίστως και ύστερα του πολιτικού της βάρους. Η συμμετοχή σ’ αυτόν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται όπως της αξίζει: ως συνενοχή !
Η σύγχρονη αριστερά θα πρέπει επί τέλους να αντιμετωπίσει το ΚΚ ως αυτό ακριβώς που είναι και να αναλάβει την ευθύνη να πληροφορήσει σχετικά τους πολίτες.
Δεν πρόκειται για «επαναστατική δύναμη» ούτε καν για προοδευτικό κόμμα. Κάτω από την κόκκινη μπογιά, τα ομοιόμορφα ροπαλάκια, τις βαθυστόχαστες δήθεν θέσεις που απλώς εκφράζουν το αυτονόητο, τις παρελάσεις και την ιδεολογική αλαζονεία, κρύβεται ένας παρωχημένος και σκληρός, απόλυτα συστημικός μηχανισμός.
.
γεια σου grsail,
ΑπάντησηΔιαγραφήγια σκεψου τι θα συμβει αν αρχισει η Κουμουνδουρου να διαβαλει ανοιχτα τον Περισσο. Φτανουν τα εσωτερικα της πρωτης. Και δεν νομιζω οτι αυτος ειναι ο λογος που η Αριστερα δεν εχει την απηχηση που θα περιμεναμε τη στιγμη αυτη.
Για ν' αλλαξει η σταση του κοσμου, πρεπει να κανει κατι που θα αιφνιδιασει. Η θεση της ειναι στο δρόμο. Και εκει πρεπει να βρισκεται ολο το 24ωρο, με οποιους ευφανταστους τροπους σκεφτει.
Δεν περιμενω ευελιξια απο τον Περισσό. Ειμαι κι εγω οπως και πολλοι αλλοι εξοργισμενη μαζι τους, με το σεχταρισμο και το ναρκισσισμο τους. Εχουν στα χερια τους τοση δυναμη (~10%) του ελογικου σωματος και τους κρατανε τα λουρια, για να μην πω οτι τους ριχνουν και υπνωτικο για να μην αλαφιαζουν.
Είναι αλήθεια GRSAIL πως η πολιτική του ΚΚΕ δημιουργεί πολλούς προβληματισμούς και πολλές σκέψεις αλλά και πολλάπροβλήματα.Εκείνο όμως που πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής μας είναι όλος αυτός ο κόσμος που ακολουθεί, στον ένα ή στον άλλο βαθμό, το ΚΚΕ. Στην πλειόνοτητά τους είναι άνθρωποι με καθαρή συνείδηση και έτοιμοι να παλέψουν. Ανθρωποι΄που αμφισβητούν τουλάχιστον. Δεν ισχυρίζομαι πως πρέπει να χαϊδεύουμε τα αυτιά της ηγεσίας του ΚΚΕ. Κάθε άλλο. Απλά λέω πως η πολεμική μας στις πολιτικές του ΚΚΕ πρέπει να συνοδεύεται από τις προσπάθειες προσέγγισης όλων αυτών των ανθρώπων που τους ακολουθούν. Προβληματίζομαι πάντως με το όλο θέμα.
ΑπάντησηΔιαγραφή@cynical
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή cynical, η «υπόλοιπη αριστερά» μου δίνει την εντύπωση ότι αντιμετωπίζει το ΚΚ με φόβο. Ίσως θα έπρεπε αυτή η σχεδόν ενοχική συμπεριφορά κάποια στιγμή να αλλάξει. Η δύναμή τους είναι πράγματι αξιοσημείωτη (αλλά όχι 10%), όμως θυμάσαι τα ποσοστά του ΣΥΝ/ΣΥΡ όταν για μια φευγαλέα στιγμή άγγιξε τον παλμό των πολιτών; Έχω την εντύπωση ότι το πραγματικό ποσοστό της αριστεράς στην χώρα είναι κοντά στο 25%, περίπου όσο και το ’65. Όχι όμως έτσι όπως αυτή κινείται σήμερα. Φοβάμαι ότι το ζήτημα είναι περίπλοκο και πλατύ ξεπερνώντας τα όρια της χώρας μας. Δες αν θέλεις το «Democracia real, Ya!», μπορεί να έχει ενδιαφέρον.
.
@eparistera
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω κι εγώ ότι ο απλός κόσμος που ακολουθεί είναι σίγουρα άλλο ζήτημα που χρειάζεται διαφορετική αντιμετώπιση. Γι αυτό προσπάθησα να θίξω το ζήτημα της πληροφόρησής του στο σημείωμά μου.
Όμως δεν μπορώ να μην σημειώσω και την δυσάρεστη υποψία που με διακατέχει. Ότι δηλαδή, αν είχαμε πρόσβαση στα δημογραφικά χαρακτηριστικά και στο κοινωνικό προφίλ αυτών των ανθρώπων, ίσως να βρισκόμασταν εν τέλει μπροστά σε αναπάντεχες εκπλήξεις. Δεν έχω πραγματικά στοιχεία ούτε γνωρίζω κάτι. Η υποψία όμως ότι οι ακολουθούντες στην πλειοψηφία τους είναι, ίσως, αν όχι συντηρητικοί τότε υπερβολικά μετριοπαθείς και με έντονα στοιχεία ‘συμβιβαστικής’ νοοτροπίας, με ταλαιπωρεί καιρό τώρα.
.
Για να σου λύσω την απορία. Είναι περίπου έτσι όπως το υποψιάζεσαι. Δε χρειάζομαι κάποια ιδιαίτερη κοινωνιολογική μελέτη για να καταλήξω με ασφάλεια στο συγκεκριμένο συμπέρασμα. Αρκεί αυτό που βλέπουμε και οι άνθρωποι τους οποίους γνωρίζουμε. Εγώ μάλιστα έχω και "ιδιαίτερες" γνώσεις γύρω από το θέμα. 17 χρόνια μέλος και στέλεχος του ΚΚΕ κατά την εποχή της μεταπολιτευτικής ακμής του ξέρω πρόσωπα και νοοτροπίες. Όπως και αυτούς που έφυγαν αλλά και αυτούς που έμειναν. Παρ' όλα αυτά εξακολουθώ να επιμένω στην άποψή μου. Με αυτούς πρέπει να προχωρήσουμε. Με όποιους έχουμε στη διάθεσή μας. Αυτοί είναι η πρώτη ύλη μας. Ας είμαστε ανεκτικοί απέναντι στους ανθρώπους. Δεν είμαστε εμείς υποχρεωτικά οι καλύτεροι, οι προοδευτικότερο, οι ριζοσπάστες....Ας μη φερόμαστε κι εμείς σα οι κάτοχοι της απόλυτης και αιώνιας αλήθειας. Χίλια συγγνώμη αν πήρα ένα δασκαλίστικο ύφος. Κανένα δε θάλω να διδάξω και πολύ περισσότερο εσένα. Ούτε το σχόλιο αποτελει κάποια κριτική στο δικό σου.
ΑπάντησηΔιαγραφή@eparistera
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν αντιλέγω. Βέβαια με αυτούς αλλά και με τους υπόλοιπους πολίτες οι οποίοι έχουν κάθε λόγο τώρα να αναζητούν νέα κοινωνική και πολιτική διέξοδο. Συμφωνώ φυσικά ότι δεν είμαστε εμείς οι «καλύτεροι», «ριζοσπαστικότεροι» κλπ, απλώς η εποχή μας έγινε περίπλοκη και εξαιρετικά απαιτητική για τα κινήματα. Μάλλον δεν διαθέτουμε καν τα θεωρητικά εργαλεία που απαιτούνται για αν αναλύσουμε την τρέχουσα περίοδο ούτε και αυτά που φαίνεται να έρχονται . Η Δύση ολόκληρη είναι στα χέρια μιας έξαλλης αγέλης νέο-φιλελεύθερων οι οποίοι παίζουν χωρίς αντίπαλο.
.