Είναι γνωστό ότι η Ουάσινγκτον υποστηρίζει την Τζουντολάχ, την οργάνωση που ανέλαβε την ευθύνη για τις εκρήξεις της Πέμπτης που σκότωσαν 28 ανθρώπους και τραυμάτισαν άλλους 306. .Με αφορμή αυτή την "τυφλή" βομβιστική επίθεση στην Περσία που μοσχομυρίζει «Αμερικανοβρετανική συνεργασία» , ήθελα να επαναλάβω μερικές παλαιότερες σκέψεις.
Προτιμώ ένα κλειστό και δύσκολα εξελισσόμενο Περσικό καθεστώς από ένα περισσότερο 'εκλεπτυσμένο' και δυτικότροπο που θα ανοίξει τις πόρτες της Περσίας ανεξέλεγκτα και ταυτόχρονα θα αποδεχτεί την Δυτική κυριαρχία.
Η αποδοχή της Δυτικής κυριαρχίας από την Περσία θα εξανεμίσει το μέλλον και θα σκοτώσει οριστικά τις ελπίδες πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν στις χώρες της περιοχής για ανεξαρτησία και πρόοδο.
Η ανάδυση ενός νέου οικονομικού κέντρου (με βόμβα ή χωρίς) μόνο θετικά έχει να δώσει στην περιοχή και στον κόσμο ισχυροποιώντας την ισορροπία και αποτρέποντας τα δυτικά γεράκια.
Σκεφτείτε πως συμπεριφέρθηκε η Δύση στο Ιράκ (που φυσικά δεν είχε την εσωτερική ενότητα ούτε τα μέσα άμυνας που διαθέτει η Περσία).
Η συμπεριφορά της Δύσης έχει μεταλλαχθεί από την εποχή της Ιαπωνίας και της Κορέας, πέρασε μέσα από την κόλαση του Βιετ Ναμ και εξελίχθηκε στην τυφλά αρπακτική συμπεριφορά ενός πανίσχυρου θηρίου που βρίσκεται στην παρακμή του. Ενός κακόβουλου αχόρταγου τέρατος που αργοπεθαίνει.
Ας μην είμαστε πια τόσο εύπιστοι. Με χιλιάδες καθημερινά τεχνάσματα αυτό το κακόβουλο τέρας ροκανίζει και τις δικές μας ζωές. Οι γυναίκες μας μπορεί να ψηφίζουν και να μην φοράνε μπούργκα αλλά σε λίγο θα βρεθούμε με μια εμφυτευμένη κάμερα στο κεφάλι, τα παιδιά μας δεν θα "παιδεύονται" αλλά απλώς θα ετοιμάζονται για την παραγωγή και το Ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος θα αποτελεί επιστημονική φαντασία για αφελείς.
Η Ευρώπη μέσα στην πολιτική της χαύνωση πιτσιλίστηκε από τα αίματα των παιδιών της Γάζας, στην Ιταλία λειτουργούν "τάγματα ασφαλείας" που ορκίζονται στην φωτο του Μουσολίνι. Μπορεί να αισθανόμαστε ασφαλείς μέσα στο σπίτι μας με τα δύο μπάνια και τις τρεις τηλεοράσεις αλλά το σύστημα δεν θα διστάσει να μας τα πάρει όπως έκανε σε εκατοντάδες χιλιάδες σπίτια ... "Ρωμαίων πολιτών" (βλ. ΗΠΑ).
Ας μην είμαστε λοιπόν τόσο σίγουροι για την κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική μας ανωτερότητα βλέποντας απέναντί μας τoν κύριο Αχμάντι Νε Ζάντ.
Πέρα όμως από αυτά καλό είναι οι επικριτές του Ιράν να συνεκτιμούν τους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας της Περσίας από την εκθρόνιση του Σάχη και μετά όπως επίσης την αύξηση (σε ποσοστά επί του ΑΕΠ) αλλά και την διάρθρωση των Δημοσίων Επενδύσεων (παιδεία, υγεία, υποδομές) στην ίδια περίοδο.
Επίσης καλό θα ήταν να λαμβάνεται υπ' όψιν σας ότι η Περσία την στιγμή που μιλάμε διαθέτει μια ιδιαιτέρως εύρωστη και ταχύτατα αναπτυσσόμενη αυτόφωτη βιομηχανία.
Τέτοια ‘σημάδια’ είναι που οδηγούν κάποιον σε ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με το θετικό η μη της δράσης ενός καθεστώτος σε μια μεγάλη χώρα των 50 εκατομμυρίων.
Θα ήταν πραγματική αδικία να μην αναφέρω ότι η Περσία διαθέτει περίπου 250 Πανεπιστήμια και ότι κοντά στο 60% των φοιτητών είναι γυναίκες πράγμα που προδικάζει - όπως ασφαλώς θα καταλαβαίνετε - την νέα φυσιογνωμία της Περσικής κοινωνίας που κτίζεται εκεί σήμερα αργά και με τα γνωστά αρνητικά που προκύπτουν από την ανασφάλεια του καθεστώτος, αλλά σταθερά οδεύοντας προς πραγματική πρόοδο.
Θα προτιμούσα να αφεθεί η χώρα αυτή να εξελιχθεί με τον δικό της τρόπο και τους δικούς της ρυθμούς χωρίς την ‘φωτισμένη’ βοήθεια των φωστήρων τύπου Ομπάμα, Σαρκοζύ, Μέρκελ, Μπράουν και του εξέχοντος σαλτιμπάγκου του σύγχρονου σκοταδισμού κυρίου Μπερλουσκόνι.
Η ενδόμυχη παγίδα που δεν μπορούμε να αποφύγουμε οι δυτικοί είναι να κρίνουμε το Ιραν με δυτικούς όρους χάνοντας την ουσία των εξελίξεων που συμβαίνουν εκεί αλλά και να κρίνουμε το Ιράν με όρους ‘δεξιάς’ ή ‘αριστεράς’ παραβλέποντας την ίδια την άμεση εμπειρία και τα επιχειρήματα που βασίζονται στην ανεκτικότητα και το μέτρο.
Ο εκδημοκρατισμός του Ιράν (αλλά με όρους Τεχεράνης και όχι Βερολίνου ή Νέας Υόρκης) είναι εκ' των πραγμάτων μια δύσκολη επίπονη και χρονοβόρα διαδικασία. Όσοι βιάζονται είναι στην ουσία υποκινητές των 'γερακιών' και -σίγουρα- υποσκάπτουν την πρόοδο αυτής της χώρας !
Οι παρεμβάσεις της Δύσης που δήθεν στηρίζονται στον ανθρωπισμό και στην «δημοκρατική ευαισθησία» απλώς δημιουργούν αποσταθεροποίηση και πολιτική ανασφάλεια και επιβάλλουν έμμεσα στο καθεστώς μια περισσότερο σκληρή στάση εμποδίζοντας την ανάπτυξη και την πρόοδο.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου