Η «ανάπτυξη» και η Τρόικα

Πάρα πολλοί Έλληνες, μεταξύ των οποίων και εγώ, υποστηρίζουμε την απλή θέση ότι αν αυτή η κυβέρνηση είχε ως πρωταρχικό της στόχο την διαφύλαξη των συμφερόντων της χώρας και των πολιτών της, τότε θα έπρεπε να είχε καταφύγει ήδη από το 2009 σε (α) αναδιαπραγμάτευση του χρέους (β) σε εσωτερικό δανεισμό(γ) σε μερική τουλάχιστον εθνικοποίηση τραπεζών (δ) σε άμεση αξιοποίηση (και όχι ξεπούλημα) της δημόσιας περιουσίας (ε) σε δίκαια φορολογικά μέτρα (στ) σε δίκαια κατανομή των βαρών αυτής της προσπάθειας.

Αυτά θα αποτελούσαν την ελάχιστη δέσμη μέτρων που, μαζί φυσικά με άλλα μέτρα και ρυθμίσεις, θα έδιναν μια πραγματική προοπτική ανάταξης και ανάπτυξης στην Ελληνική οικονομία.

Παρακάτω μπορείτε να δείτε πίνακες στους οποίους αποτυπώνονται
(α) η πορεία του ΑΕΠ έως το 2015
(β) η πορεία του Δημόσιου Χρέους έως το 2015
(γ) η πορεία του Δημοσιονομικού Ελλείματος έως το 2015
(δ) η πορεία του Προτογενούς Δημοσίου Αποτελέσματος έως το 2015
όπως αυτά έχουν προϋπολογιστεί ότι θα είναι μετά την πλήρη και πιστή εφαρμογή των μέτρων του ΔΝΤ.

Σύμφωνα με το αισιόδοξο (sic) σενάριο του IMF η εξέλιξη του ΑΕΠ από 273 δις φτάνει στα 353 δις έως το 2015, δηλαδή έχουμε ετήσια αύξηση της τάξης του 1% το χρόνο, με συνολική αύξηση για την εξαετία περίπου 6% .

Σύμφωνα με το ίδιο σενάριο η εξέλιξη του δημόσιου χρέους από 273 δις εκτινάσσεται στα 353 δις το 2015 δηλαδή έχουμε ετήσια αύξηση του ύψους του δημόσιου χρέους της τάξης του 4,5% το χρόνο με συνολική αύξηση για την εξαετία 29,5% .

Το Δημοσιονομικό Έλλειμμα από -32,3 δις καταλήγει στο τέλος της εξαετίας (και πάλι αρνητικό) σε -5,1 δις.


Το Πρωτογενές Δημόσιο Αποτέλεσμα (υπενθυμίζω: πρόκειται για Tρέχοντα ‘Εσοδα μείον Τρέχουσες Δαπάνες χωρίς να υπολογίζονται τόκοι και χρεολύσια) από (αρνητικό) -20,5 δις καταλήγει στο τέλος της εξαετίας σε (θετικό) 15 δις.

Οι παρατηρήσεις που έχω να κάνω χωρίς να επεκταθώ σε ανάλυση είναι:

(1) Η εμφανιζόμενη ως «ανάκαμψη» των δημόσιων εσόδων είναι πλασματική αφού στην ουσία οφείλεται στην αποσύνθεση του κοινωνικού μας ιστού με την καταστροφή του ασφαλιστικού και την ετεροβαρή φορομπηχτική απομύζηση των εισοδημάτων. Δεν πρόκειται για ανάκαμψη παρά για εξόφθαλμο ξεζούμισμα.

(2) Η Τεράστια διαφορά στον ρυθμό αύξησης των χρεών σε σχέση με αυτή του ΑΕΠ αποδεικνύει και στον πλέον αδαή ότι η κεντρική μέριμνα της Τρόικας, η βάση των μέτρων και της πολιτικής που επιβάλλει,  είναι η εξασφάλιση ομαλής ροής πληρωμών τόκων και χρεολυσίων προς το διεθνές Χρηματιστικό κεφάλαιο.

(3) Η καταδίκη της χώρας μας σε μακροχρόνια βαθιά ύφεση προφανώς και δεν απασχολεί την Τρόικα αλλά δυστυχώς ούτε και την τρέχουσα κυβέρνησή μας.

 .