Κυριακή 25 Απριλίου 2010

Σπασμένο καράβι


Απόσπασμα από το εξαιρετικό άρθρο του www.epicurus2day.gr « Αναρωτιέται κανείς; ». Από τα κείμενα που πραγματικά αξίζει να διαβαστούν ολόκληρα και με προσοχή. Μπορείτε να το βρείτε εδώ.


[ Ένα σκασμένο κράτος, με υποχρεώσεις 60 τρις, με ανοικτούς λογαριασμούς παντού, οικονομικούς, στρατιωτικούς, διπλωματικούς, ένα ΧΡΕΟΚΟΠΗΜΕΝΟ κράτος που το παίζει υπερδύναμη, "ξαφνικά" βιώνει μια μέγιστη οικονομική κρίση. Ουσιαστικά σκοντάφτει σε ΚΑΠΟΙΑ από τα προβλήματα που έχει κρύψει κάτω από την μοκέτα.

Ο ρόλος της Αμερικής αλλάζει. Ο οικονομικός δερβέναγας πλέον είναι ανάπηρος. Η Αμερική έχει τώρα να επιλύσει το δικό της χρέος. Το δολάριο δεν είναι πια (και ούτε πρόκειται) το ισχυρό νόμισμα. Ο κύκλος του έχει κλείσει. Το ισχυρό νόμισμα πρέπει να προέλθει από αλλού. Από που; Από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η Παγκοσμιοποίηση λαμβάνει χαρακτήρα Κεντροποίησης. Υφίσταται ανάγκη Διευθυντηρίου. Το οποίο, όπως ο ΟΗΕ, θα ελέγχεται από αυτούς που πρέπει. Και το οποίο θα μπορεί σε ένα βράδυ να γράψει ή να ξεγράψει την ιστορία ενός έθνους. Και το μέλλον του; Φυσικά, φυσικά...

Το ΔΝΤ αποφασίστηκε το 2008 στο Πίτσμπουργκ. στην Σύνοδο των G20 και όπως λέγεται εκτός ατζέντας, να αποκτήσει τον ρόλο της Παγκόσμιας Τράπεζας. Του δόθηκε ως μποναμάς ένα πακέτο 500 δις, το οποίο αφορά τα εκδιδόμενα από αυτό SDRs. Η μεγαλύτερη έκδοση SDRs που έγινε ποτέ από το ΔΝΤ ήταν 10 φορές μικρότερη και προ 30 ετών. Τα πράγματα αλλάζουν. Ο (απερχόμενος τάχα) δερβέναγας εν τω μεταξύ θα κοιτάξει να απαξιώσει αργά ή σταθερά το νόμισμα του για να μπορέσει να απαξιώσει το χρέος του. Να αναγεννηθεί... Το ΔΝΤ θα παράγει χρήμα (από το πουθενά φυσικά) και θα παίζει τον ρόλο που η FED παίζει στις ΗΠΑ. Θα αγοράζει με χρήμα προερχόμενο από κοπανιστό αέρα, χρέη κρατών ανά την υφήλιο και θα τα κάνει δικά του. Όχι τα χρέη, τα κράτη. "Debt Monetization".

Στην διαδρομή αυτή, κάτι έπρεπε να γίνει με το Ευρώ. Τα πράγματα είναι απλά. Ο πιο αδύναμος κρίκος επελέγη. Το δημοσιονομικό πρόβλημα της Ελλάδας, ανακαλύφθηκε λες και επρόκειτο για την ανακάλυψη ότι η γη δεν είναι επίπεδη. Θα μπορούσε να είχε συμβεί προ 5ετίας ή 10ετίας ή 20ετίας, ή μετά από 10 ή 20 χρόνια. Είναι τόσο απλό. Όποτε κι αν κάποιοι αποφάσιζαν ότι θα πρέπει να διακόψουν τον δανεισμό μας, ή να μας δανείζουν με μεγαλύτερα επιτόκια, θα χρεοκοπούσαμε. Ο στόχος ήταν α. να πληγεί το Ευρώ, β. να μας στείλουν ως παράδειγμα χώρας - μέλους προς μίμηση στο ΔΝΤ, γ. να έχουν τον στρατηγικό έλεγχο μιας χώρας που εσχάτως έδειχνε να απολαμβάνει τα 35 χρόνια ανεξαρτησίας της και να ανακτά δυνάμεις (με τις όποιες φυσικά ατέλειωτες παθογένειες αυτού του λαού). Στην πορεία θα ακολουθήσουν και άλλοι. Έτσι δεν έγινε με δολιοφθορές και ανατροπές καθεστώτων στο παρελθόν; Με στρατιωτικά χτυπήματα ακόμα και στην Ευρωπαϊκή Σερβία. Με την αντιμετώπιση της "τρομοκρατίας";

Ο έλεγχος της αγοράς ομολόγων γίνεται από τις τράπεζες. Είναι πολύ εύκολο να δημιουργηθεί μια false flag κρίση και έπειτα να αναλάβουν οι οικονομικοί τρομοκράτες να δημιουργήσουν κλίμα. Αν θέλουν μπορούν αύριο να αυξήσουν τα CDS (τα θυμάστε; Epicurus2day - CDS - Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά τους θαναι 05/11/2008, Epicurus2day - CDS - 5/9/2008), τα spreads, τον ΓΔ κατά 100% σε μία ημέρα. Κάποτε έλεγαν ότι η Αγορά είναι πιο δυνατή από τον καθένα. Στις ΗΠΑ εδώ και καιρό, αρκετοί ενεργοί παίκτες, σοβαροί παίκτες, έχουν πάψει να το πιστεύουν. Όταν οι μεγάλες εταιρείες έχουν πλέον οικονομική δύναμη και τζίρους πολύ μεγαλύτερους από τα κρατικά ΑΕΠ, είναι λογικό. Όταν βρίσκονται σε όλα τα κέντρα αποφάσεων, είναι λογικό Το lobbying στις ΗΠΑ τι είναι;

Στην Αργεντινή το 2000, μούντζωσαν το ΔΝΤ και αποφάσισαν ότι θα προσπαθήσουν μόνοι να βγουν από το αδιέξοδο. Σε 3 χρόνια είχαν ανάπτυξη άνω του 8% και ένα καθαρό κούτελο.

Η λύση είναι μία. Μακριά από τον διάολο και προσπάθεια αναγέννησης από τις στάχτες. Αλλιώς δεν έχουμε ιδέα τι μας περιμένει.

Μόνο που για να συμβεί αυτό θέλουμε αποκαθήλωση όλων των σκιάχτρων που μας περιβάλουν Μπορούμε; Πολύ αμφιβάλλω. Ο ραγιαδισμός, η ατολμία και η μιζέρια μας, δεν μας το επιτρέπουν. ]
.

9 σχόλια:

  1. Δεν καταλαβαίνω όταν λέμε να προσπαθήσουμε μόνοι μας πως το σκεφτόμαστε αυτό; με τους πολιτικούς που έχουμε θα βασιστούμε να μας βγάλουν από την κρίση ή μάλλον καλύτερα από χρεωκοπία; Γουστάρω ΔΝΤ να μας ξεσκίσει, να βάλουμε μυαλό να μη φάει κανένας ούτε ευρώπουλο και να μην στεφθεί κανένας ήρωας από το πουθενά. Δηλαδή να φοβηθώ πιο πολύ το ΔΝΤ από την κυβέρνηση Καραμανλή, γιατί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Saq

    Το μεγάλο πρόβλημα, η πραγματική αποτυχία βρίσκεται στο γεγονός ότι η θέση σου έχει βάση αφού κινείται στα πλαίσια της κοινής λογικής και των εμπειριών από τις τελευταίες Ελληνικές κυβερνήσεις.

    Η αντίδραση όμως - με κάθε δυνατό τρόπο - προς την απόφαση προσφυγής στο ΔΝΤ και τους λοιπούς, είναι πρέπουσα και επιτακτική για τρείς λόγους :

    (α) Για να γνωρίζουν ορισμένοι ότι υπάρχουν όρια στην επιχειρούμενη ωμή καταλήστευση του Ελληνικού λαού. Μην παραβλέπεις ότι πάνε να κλείσουν τα ανοίγματα και να αποκαταστήσουν τα ελλείμματα από τους μισθούς κα τις συντάξεις(!), το φορονομοσχέδιο στην ουσία προστατεύει την ανώτερη «φέτα» της μεσαίας τάξης μαζί με την λεγόμενη «αστική». Πρόκειται για απολύτως ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική.

    (β) Για να τονιστεί όσο γίνεται η ανικανότητα και η αποτυχία των πολιτικών, των κομμάτων και ίσως του πολιτικού συστήματος καθ’ αυτού. Εκατόν ενενήντα χρόνια πέρασαν από την συγκρότηση αυτού του κράτους αλλά οι πολιτικοί εξακολουθούν να είναι ξενόδουλοι και ποταποί όπως οι κοτζαμπάσηδες και οι Μαυροκορδάτοι.

    (γ) Διότι όλο και μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων οικονομολόγων επιμένουν ότι υπήρχαν και άλλες πολύ καλύτερες και περισσότερο «εθνικές» λύσεις από την προσφυγή στα γεράκια του ΔΝΤ. Αν αποδειχτεί ότι αυτό αληθεύει τότε είναι δίκαιο κάοιος να πληρώσει το πολιτικό αλλά και ηθικό "μάρμαρο".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. φίλε
    δεν ξέρω γιατί αλλά δεν μπορώ να ανοίξω το ολοκληρωμένο άρθρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @aspromavro

    Υπήρξε τεχνικό πρόβλημα στο αρχικό blog.
    Τώρα πρέπει να είναι εντάξει φίλε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Kαλησπέρα.Αν και δεν γνωριζόμαστε παίρνω το θάρρος να στείλω αυτό το υλικό.Αυτοί οι δικτυακοί τόποι εξερευνούν τα αναδυόμενα μοντέλα μετάβασης σαν αντίδραση στην κρίση.Δεν είναι τα μόνα,υπάρχουν και άλλα πολλά στην Ευρώπη,καιλειτουργούν μερικά απο αυτά αρκετά χρόνια.

    http://totnes.transitionnetwork.org/totnespound/home


    http://transitionculture.org/2010/04/26/is-the-great-reskilling-already-underway/
    http://slowcoast.ca/2010/04/26/blessed-are-the-cheesemakers/
    http://www.transitiontowns.org/



    Χρειάζεται κάποιος χρόνος γιατί παραπέμπουν σε πολύ ενδιαφέροντα λινκ.Είναι μια δυνατή απάντηση στο κλίμα του φόβου και της απραξίας.
    Μαρίνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Ανώνυμος (27 Απρίλιος, 2010 23:06)

    Μαρίνα,

    Είναι βέβαιο ότι βλέπω με μεγάλο ενδιαφέρον ιδέες αλλά και πρακτικές όπως αυτές που περιγράφονται στις παραπομπές σου.

    Πιστεύω ότι η προσκόλληση στην παραδοχή ότι η οικονομική ανάπτυξη – ως αυτοσκοπός – θα πρέπει να είναι έντονη και συνεχής (βλ. αειφόρος ανάπτυξη και άλλα νεοφιλελεύθερα φληναφήματα) αποτελεί μία (ίσως την κύρια) από τις αιτίες που οδηγούν στην υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων καθώς και στο συνεχές βούλιαγμα μέσα στον έντονο και απάνθρωπο ανταγωνισμό.

    Κρατώ όμως μεγάλες αποστάσεις από την παραφιλολογία και την έντονη προπαγάνδα σχετικά με την κλιματική αλλαγή και τα σχετικά. Ένα σχετικό κείμενό μου είναι εδώ :

    http://grsail.blogspot.com/2009/06/blog-post_301.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γειά σου και πάλι.Επανέρχομαι για να διευκρινίσω ότι έχω την ίδια΄γνώμη,αν κατάλαβα καλά στη σύντομη περιγραφή σου.( ότι η προσκόλληση στην παραδοχή ότι η οικονομική ανάπτυξη – ως αυτοσκοπός – θα πρέπει να είναι έντονη και συνεχής (βλ. αειφόρος ανάπτυξη και άλλα νεοφιλελεύθερα φληναφήματα) αποτελεί μία (ίσως την κύρια) από τις αιτίες που οδηγούν στην υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων καθώς και στο συνεχές βούλιαγμα μέσα στον έντονο και απάνθρωπο ανταγωνισμό).
    Αυτό που έχει αξία και αναδύεται μέσα απ'αυτές τις προσπάθειες είναι μόνο η διάσωση και διάδοση τεχνικών και δεξιοτήτων που οι άνθρωποι των πόλεων έχουμε χάσει.Και επίσης όποιος το ψάξει θα δει πόσα προγράμματα απο αυτά έγιναν με επιδοτήσεις,ενώ η χώρα μας δεν συμμετείχε παρά ελάχιστα.Τα γεγονότα πιέζουν και έστειλα μόνο διευθύνσεις,ενώ περισσότερες λεπτομέρειες γι'αυτά θα αναρτήσω σε μελλοντικό μπλοκ.Αντέδρασα παρορμητικά,βρίσκοντας μόνο οικονομικές ή πολιτικές αναλύσεις στα περισσότερα ιστολόγια,που είναι χρήσιμες και εύστοχες,αλλά δεν προσφέρουν λύσεις.Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.Μαρίνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails