Τις τελευταίες εβδομάδες και μήνες διάβασα τόσες αναλύσεις, πίνακες και οικονομικά άρθρα που κοντεύω να γίνω ισάξιος με δευτεροετή φοιτητή οικονομικών. Άλλα δύο χρόνια μου μένουν …
Από τα πολύ ενδιαφέροντα κείμενα είναι και αυτά που παραθέτω εδώ:
The Greek Tragedy and the European Crisis, Made in Germany
The Great British Economy Disaster, John Lanchester
How to Stop Greedy Banks From Killing U.S.
Αν ρίξετε και εσείς μια ματιά ή αν έχετε παρακολουθήσει τις εξελίξεις των τελευταίων μηνών, θα συμφωνείτε φαντάζομαι ότι πολλοί είναι εκείνοι που έχουν αντιληφθεί την ουσία και το μέγεθος του παγκόσμιου προβλήματος αλλά κανείς δεν κάνει πραγματικά κάτι.
Πρυτανεύει η απληστία και η αγιοποίηση του κέρδους με κάθε τρόπο, που συδαυλίζεται από τους ‘θεολόγους’ της οικονομίας.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι αδίστακτοι και αχόρταγοι βουλιαγμένοι μέσα σε έναν γυάλινο ωκεανό αλαζονείας που τους κόβει κάθε τρόπο πραγματικής επικοινωνίας με τον ‘έξω’ κόσμο.
Εξασκούν σαν υπνοβάτες το ‘casino capitalism’ σαν να μην έχει συμβεί τίποτα και ως τα περιθώρια και οι ανοχές του Συστήματος να είναι ανεξάντλητα και αιώνια.
Έχω πλέον - μαζί με άλλους - βάσιμες σκέψεις ότι η συμπεριφορά του είδους ούτε σε ατομικό αλλά ούτε και σε συλλογικό / κοινωνικό επίπεδο είναι (ή υπήρξε ποτέ;) ορθολογιστική. Μοιάζει σαν η Αναγέννηση και ο Διαφωτισμός να πήγαν στον βρόντο.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου