Βαλε το δαχτυλο εκεί που ξέρεις Γερμανία και πρώτα να ντραπείς:
Εμεις ειμαστ'αυτοι που συγχωρησαμε
την Κατοχή σου
τους Ες Ες
Τον Ναζισμό σου,
Το ολοκαυτωμα και τον Χορτιατη
τα Καλαβρυτα
την πείνα και τον Χρυσό που εκλεψες
οι πατεραδες μας σαπίσανε στα κατεργα σου
δικο σου ηταν το Ματχάουζεν και το Νταχάου
υστερα και πάλι εμεις σε χτισαμε
οι μετανάστες του εξήντα
εμεις ξεχασαμε αυτά που εκλεψες
εμεις σου επιρέψαμε να ενωθεις στα ενενήντα
Ντράπου πρωτα
για την χοντρή κοιλιά και που δεν σκεφτεσαι
το αδειο σου γαλάζιο βλέμμα και τους Αριους
Ντράπου πρωτα , Γερμανία ...................
.
Κάνοντας πάλι κατάχρηση της φιλοξενίας, αφήνω εδώ την πρόσκληση:
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ επιστροφή της Αφροδίτης, το «φαντασιακό» των Ελλήνων, το δάχτυλο και η ιστορική συνέχεια
Ούτως ή άλλως, στο ίδιο κλίμα είναι και το επόμενο ποστ.
Καλό μεσημέρι!
@Πόλυ Χατζημανωλάκη
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή Πόλυ, καμία κατάχρηση! διάβασα την παραπομπή σου, ευχαριστώ ...
Η ιδέα της έμμεσης ‘επιστροφής’ της Αφροδίτης μαζί με την συνέχεια της Ελληνικότητάς μας είναι βέβαια θετική και γοητευτική αλλά εγώ προσωπικά δεν περίμενα από τον "κύριο Φρίτς" να μου πει ποιος είμαι.
Όμως μια λιγότερο θετική πτυχή αποτελεί ότι η «βεβήλωση» του υπέροχου αγάλματος – συμβόλου στην ουσία τραυματίζει ηθικά ολόκληρη την Ευρώπη αφού προσβάλλεται ένα σύμβολο της ενιαίας πολιτιστικής της καταγωγής ! Ένα τέτοιο επιχείρημα θα γινόταν -και δικαίως- πολύ περισσότερο εύληπτο από τον Φρίτς τον Φρανσουά τον Τζιοβάνι και τον Χόρχε, δεν άκουσα όμως κανέναν να το επισημαίνει ...