Ποιος είναι τελικά ο κεφάλας ; Ο Γάιδαρος ή ο Πετεινός ;

 η εικόνα από εδώ

Πραγματικά δεν μπορώ να αποφασίσω πως θα πρέπει να καταχωρήσω μέσα στο μυαλό μου αυτή την άνευ προηγουμένου επίθεση που εκδηλώνεται πανταχόθεν εναντίον της χώρας μας. Και όταν λέω πανταχόθεν εννοώ φυσικά την ίδια την Ευρώπη.

Πρόκειται για μια ανοίκεια επίθεση από φυγόκεντρες πολιτικές και άλλες δυνάμεις που προδικάζουν την παταγώδη, όσο και καταστροφική για την ανθρωπότητα όλη, αποτυχία του εγχειρήματος που ονομάζεται Ευρωπαϊκή Ένωση ;

Πρόκειται απλώς για παιδικές ασθένειες και σημάδια εφηβικής ανωριμότητας ενός τεράστιου πολιτιστικού, οικονομικού και πολιτικού σχηματισμού που βαδίζει αργά και βασανιστικά προς την ωρίμανσή του ;

Θέλω να πιστεύω και ελπίζω βαθιά ότι πρόκειται για το δεύτερο.

Διάβασα πρόσφατα πάσης φύσεως κατηγορίες εναντίον της Ελλάδας σε όλα τα επίπεδα. Στο οικονομικό, στο επίπεδο της διαχείρισης των πόρων ή ακόμη και στο ζήτημα της συμπεριφοράς μας προς τους μετανάστες. Παντού !

Ήθελα λοιπόν, να σημειώσω τις παρακάτω σκέψεις όχι ως έκφραση άμυνας αλλά ως κατάθεση, πιεστικής πλέον, διαπίστωσης.

(Α) Τα περί κατάχρησης των επιδοτήσεων μπορεί ο οποιοσδήποτε να τα επιστρέψει χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια αν συνεκτιμήσει τα τεράστια κόστη που επωμίστηκε η Ελλάδα από την σχεδόν ισοπεδωτική αγροτική πολιτική της ΕΕ ή αν θέλετε από τον εγκλωβισμό της χώρας μας σε ένα οικονομικό μοντέλο με προδιαγεγραμμένους τους εμπορικούς εταίρους και στερημένο από εργαλεία ελιγμών και εκτόνωσης ή – ακόμα – αν σκεφτεί κανείς το τεράστιο ετήσιο κόστος που έχει αυτό το ‘club’ για την Ελλάδα λόγω των εισφορών στο κοινό Ευρωπαϊκό ταμείο, της διατήρησης τεράστιων μηχανισμών εκπροσώπησης κλπ κλπ.

(Β) Τα περί εκμετάλλευσης των μεταναστών επίσης επιστρέφονται – δυστυχώς – αν σκεφτεί κανείς την συμπεριφορά των Γάλλων στους οικονομικούς μετανάστες που εργάζονται στην Γαλλική βιομηχανία, ή αυτή των Γερμανών για τους αλλοδαπούς λιμενεργάτες του Αμβούργου ή αυτή των Ιταλών για τους άτυχους αλλοδαπούς που εργάζονται στα Ιταλικά χωράφια κλπ κλπ

Με αυτά δεν θέλω να δώσω συγχωροχάρτι στην Ελλάδα αλλά να τονίσω (μέχρις υπερβολής για να γίνω κατανοητός) ότι οι συμπεριφορές για τις οποίες μας κατηγορούν είναι, εν τέλει, τυπικές Ευρωπαϊκές συμπεριφορές ! Πρέπει να μπορέσουμε σύντομα, πολύ σύντομα, να αντιληφθούμε ότι η ουσία των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε είναι κοινή σε ολόκληρη την ‘Ένωση.

Τα προβλήματα είναι Πανευρωπαϊκά ! Οι λύσεις πρέπει επίσης να είναι Πανευρωπαϊκές !

.