Μήπως ; (Political Parties)

Είναι γνωστό και κατανοητό σε όλους το φαινόμενο της συντηρητικής στροφής που συντελείται στον τρόπο σκέψης στις αντιλήψεις αλλά ίσως και στις πολιτικές προτιμήσεις του μέσου πολίτη. Το φαινόμενο αυτό βιώνουμε τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρη την Δύση.

Οι λόγοι που δικαιολογούν τέτοιες εξελίξεις είναι πολλοί και διάφοροι και μάλλον υπερβαίνουν τις δυνατότητες ανάλυσης αλλά και τον ρόλο αυτού του ιστολόγιου. Μερικοί από αυτούς είναι η συνεχιζόμενη οικονομική δυσπραγία, η επιβολή της παγκοσμιοποίησης με νεο-φιλελεύθερους όρους, η «μοιρασιά» ισχύος και πόρων που επίκειται μεταξύ των «παλαιών» και «νέων» μεγάλων δυνάμεων.

Όμως σε μια υγιή κοινωνία ο ρόλος των πολιτικών κομμάτων είναι η «θετική» και «ενεργητική» εκπροσώπηση των πολιτών. Το λεω αυτό με την έννοια ότι τα κόμματα οι μηχανισμοί τους αλλά και οι άνθρωποί τους, αυτοί που – υποτίθεται – ότι ενδιαφέρονται για τα κοινά και προβάλλονται ως λαϊκοί αντιπρόσωποι θα έπρεπε – με θεσμικό τρόπο – να οδηγούν και να καθοδηγούν τους πολίτες σε ορθή αντιμετώπιση και κατανόηση των τρεχόντων ζητημάτων.

Οι λεγόμενοι δηλαδή λαϊκοί και πολιτικοί «ηγέτες» θα έπρεπε να ηγούνται και όχι να έπονται του κοινού. Αυτό αποτελεί απλή Δημοκρατική αρχή αλλά και βασική προϋπόθεση γνήσιας λειτουργίας του πολιτεύματος.

Στην περίπτωσή μας, σήμερα, αυτό δεν συμβαίνει ! Και εξηγούμαι αναφέροντας λίγα μόνον, αλλά πιστεύω χαρακτηριστικά, παραδείγματα :

-- Στις αυθαίρετες και εν πολλοίς αναποτελεσματικές πρακτικές που αφορούν το μεταναστευτικό τα κόμματα – και τα λεγόμενα προοδευτικά – στην ουσία σιωπούν !

-- Στις γραφικές μεν αλλά επικίνδυνες «πρωτοβουλίες» ακραίων ομάδων που καπηλεύονται το Έθνος και τα σύμβολά του παίζοντας με ιδιαίτερα κρίσιμα εθνικά θέματα (βλέπε κιτς παρελάσεις στην Βόρειο Ελλάδα, τις αυτόδικες «επεμβάσεις» και «εκκαθαρίσεις» συνοικιών της Αθήνας κλπ τα κόμματα – και τα λεγόμενα προοδευτικά – στην ουσία σιωπούν !

-- Στην πρωτοφανή επίθεση που συντελείται από την κυβέρνηση κατά των Δημοκρατικών θεσμών και ελευθεριών όπως το νομοσχέδιο για την ταυτοποίηση των χρηστών καρτοκινητής τηλεφωνίας, η γνωμοδότηση Εισαγγελέα Αρείου Πάγου για κατάργηση απορρήτου στο Διαδίκτυο, η τροπολογία για την εξαίρεση της λειτουργίας των καμερών από το νόμο περί προστασίας προσωπικών δεδομένων, η τροπολογία για την δημιουργία βάσης δεδομένων DNA ... τα κόμματα – και τα λεγόμενα προοδευτικά – στην ουσία σιωπούν !

Η εξήγηση που εγώ θα μπορούσα να δώσω σε αυτήν την πολιτική και κοινωνική συμπεριφορά των κομμάτων είναι ότι τα μορφώματα αυτά απέχουν πολύ από το να είναι γνήσια !

Κανένα από τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για την Ελληνική κοινωνία και τους πολίτες της.

Όλα τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα ενδιαφέρονται μόνο για την κοινοβουλευτική τους θέση και την ισχύ που απορρέει από αυτή – δηλαδή ενδιαφέρονται μόνο για τις ψήφους μας !

Αφού λοιπόν όλοι αυτοί οι «αυτοδύναμοι»,οι «λαϊκοί», οι «συνασπισμένοι» και μη, οι «ιστορικοί» οι «παραδοσιακοί» και οι «μοντέρνοι» σιωπούν …

... μήπως θα έπρεπε να σιωπήσουμε και εμείς ;

... μήπως η νομιμοποίηση και το θεσμικό κύρος που προσφέρουμε στους μηχανισμούς αυτούς με την – όποια – ψήφο μας αποτελεί σπατάλη και επικίνδυνη για την κοινωνία και την Δημοκρατία πολυτέλεια ;

... μήπως ;

.