Η αξιολόγηση και ο ΑΣΕΠ

Γράφω τα παρακάτω με αφορμή την συζήτηση που γίνεται σχετικά με τις ερωτήσεις του ΑΣΕΠ περί αξιολόγησης των καθηγητών ΜΕ.

Πρέπει επί τέλους να γίνει κατανοητή η ανάγκη αξιολόγησης σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Ως γονέας που κατάφερα – σε πείσμα πολλών από τους δασκάλους των παιδιών μου – να τα στείλω και τα δύο στο Πανεπιστήμιο, μπορώ να έχω γνώμη επί του θέματος.

Όταν τελείωσα τις σπουδές μου (Μαθηματικά στο Καποδιστριακό), είδα ότι το χαμηλότερο (μάλιστα – το χαμηλότερο!) επίπεδο των συμφοιτητών μου, που δεν είχαν καμία πραγματική σχέση με την επιστήμη, υπέβαλλαν τα χαρτιά τους για καθηγητές. Από τους άλλους μόνο ένα μικρό ποσοστό πήγε στην μέση εκπαίδευση, ενώ οι υπόλοιποι ακολούθησαν ακαδημαϊκή καριέρα ή έγιναν επιχειρηματίες ή δούλεψαν στον ιδιωτικό τομέα κλπ.

Αυτή η αλαζονεία που βγαίνει από μερικά posts και σχόλια ότι ‘πως θα με κρίνει εμένα ο μαθητής’ και ‘πως θα με κρίνει εμένα ο γονιός που δεν έχει πτυχίο’ κλπ δείχνει ακριβώς αυτό: την ανασφάλεια, το χαμηλό γνωστικό επίπεδο αλλά κυρίως το χαμηλό κοινωνικό επίπεδο της φοβερής και τρομερής ‘εκπαιδευτικής κοινότητας’.

Να είστε σίγουροι ότι οι έφηβοι μπορούν να κρίνουν με πολύ εποικοδομητικότερο τρόπο απ’ ότι νομίζουν μερικοί. Επίσης ας γνωρίζουν κάποιοι ότι η αγάπη που νιώθουν για τα παιδιά τους ο τορναδόρος και ο οδοκαθαριστής είναι ο καλύτερος σύμβουλος αξιολόγησης των δασκάλων των παιδιών τους.

Επειδή το θέμα πραγματικά με φορτίζει καλύτερα να μην γράψω άλλα.

ΘΚ
Μαθηματικός (Καποδιστριακό)
(με μεταπτυχιακά, τίτλους κλπ κλπ)