Τοτέμ, Ταμπού και ο Τρόμος της Τρομοκρατίας

Η λέξη Τοτέμ προέρχεται από ινδιάνικες φίλες του Καναδά και περιγράφει κάθε τι που πολλές πρωτόγονες φυλές νομίζουν ότι έχει ιερές ή τρομερές ιδιότητες κι έτσι απαγορεύεται κανείς να το πειράξει ή να το θίξει ακόμη και να αναφέρει τ' όνομά του.

Η λέξη ταμπού υποδηλώνει κάτι μιαρό κι ακάθαρτο, προξενώντας κακό σ' όποιον έρθει σ' επαφή μ' αυτό, έτσι, σε μια γενικότερη σημασία είναι κάτι το απαγορευμένο με έννοια μαγική και δεισιδαιμονική.

Η λέξη τρομοκρατία λειτουργεί πλέον ως μετεξέλιξη και τέλεια σύμμειξη των δύο παραπάνω λέξεων. Είναι μία έννοια που εφευρέθηκε για να έχει τόσο ισχυρό εσωτερικό συμβολισμό ώστε να ‘γητεύει’ τα πλήθη.

Η χρήση του όρου γενικεύτηκε διεθνώς και ολοκλήρωσε την εννοιολογική του ωρίμανση μετά την 11η Σεπτεμβρίου (όχι της δολοφονίας του Αλιέντε αλλά των δίδυμων πύργων).

Έτσι ο οποιοσδήποτε ‘μηχανισμός’, κάθε κατεστημένο (regim), όποιο κατασταλτικό εφεύρημα και οποιοσδήποτε ‘πολιτικός’ απέκτησε το δικαίωμα να απονέμει τον τίτλο του τρομοκράτη ή του τρομοκρατικού σε οποιονδήποτε ή οτιδήποτε ‘χαλούσε την συνταγή’ της εξουσίας.

Επειδή η χώρα μας θεωρείται και ίσως – εν’ μέρει – να είναι ο τόπος της υπερβολής, αυτό το συγκεκριμένο Τοτέμ έχει τους τελευταίους μήνες και εβδομάδες χρησιμοποιηθεί καθ’ υπερβολή από τους εκάστοτε ‘ιθύνοντες’. Η γενική πρόβα έγινε το 2007 οπότε και συγκαλύφθηκε η απίστευτη ανικανότητα των αρμοδίων να προστατεύσουν την χώρα από τις φλόγες.

Η συνταγή ήταν απλή: ασύμμετρη απειλή – ήγουν Τρομοκρατική ενέργεια – ήγουν Τοτέμ. Πέτυχε! Στην συνείδηση του μέσου Έλληνα δημιουργήθηκαν αμφιβολίες και σύγχυση, αρχίσαμε να κυνηγάμε μάγισσες. Τα πραγματικά γεγονότα και οι υπεύθυνοι κρύφτηκαν πίσω από τους καπνούς, ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Η ίδια ακριβώς ‘μηχανή’ στήνεται και τώρα. Ανακαλύπτονται παντού τρομοκράτες, είναι αρσενικοί και θηλυκοί, μερικοί μάλιστα είναι και ‘λυγερόκορμοι’. Η ανικανότητα, η αδικαιολόγητη επιθετικότητα, η έλλειψη εκπαίδευσης της αστυνομίας ξεχάστηκαν ή κοντεύουν να ξεχαστούν.

Επικρατεί πλέον ο “Τρόμος πάνω απ’ την Πόλη”. Τελευταία άσχημα γεγονότα αποδίδονται στoν ‘λυγερόκορμο’ Επαναστατικό Αγώνα – με το έτσι θέλω! Χωρίς στοιχεία. Χωρίς αποδείξεις. Δεν χρειάζονται. Αυτό που χρειάζεται είναι οι αμφιβολίες και η σύγχυση.

Έτσι ο καθημερινός ειρηνικός και εργατικός Έλληνας θα γητευτεί από το Τοτέμ. Θα πάψει να σκέφτεται ήρεμα και καθαρά, θα γίνει μια ‘ευπειθής’ πλαστική κούκλα στα χέρια των επιτήδειων στην καθημερινότητα, στον τρόπο σκέψης, στην πολιτική, στην ιδεολογία παντού!.

Αυτή είναι η τέλεια λειτουργία του Τρόμου, αυτός είναι ο αριστοτεχνικός χειρισμός του Τοτέμ!

Πρόσφατα επισκέφτηκα το μουσείο της Βεργίνας στη γη του Αλέξανδρου. Εκεί είδα μια επιτύμβιο πλάκα με την υπέροχη ζωγραφιά ενός παιδιού με τον σκύλο του. Σκέφτηκα ότι η βαθιά αυτή έκφραση πένθους, ευαισθησίας και πολιτισμού των γονιών του παιδιού δείχνει ότι ο πολιτισμός στα πραγματικά και ποιοτικά του χαρακτηριστικά έμεινε ίσως εκεί, στα 2500 χρόνια πριν!

Εμείς κάπου χάσαμε τον δρόμο ... Είμαστε ακόμα στην εποχή των Τοτέμ!