"Οι Μπάτσοι" του Μίκη Θεοδωράκη

Οι θέσεις που διάβασα στο άρθρο τού αγαπητού και σεβαστού κυρίου Μίκη Θεοδωράκη http://press-gr.blogspot.com/2008/12/blog-post_8830.html σαν να μου έκοψαν τα φτερά.

Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε σήμερα για «μια ομάδα συνανθρώπων μας, τους αστυνομικούς» , καλή είναι η μετριοπάθεια αλλά και αυτή με μέτρο. Δεν έχουμε να κάνουμε με ‘μια ομάδα συνανθρώπων μας’ αλλά με ένα πανάκριβο για το Έλληνα φορολογούμενο σώμα, εντελώς αναποτελεσματικό, απαίδευτο και επικίκδυνο με νοοτροπία και συμπεριφορά έξω από κάθε περιθώριο ανοχής.

Οι «πρωτοπόροι νέοι εκείνης της εποχής» έβλεπαν σφαιρικά και σε βάθος αλλά μήπως θα έπρεπε να εστιάσουμε περισσότερο στο τι βλέπουν οι πρωτοπόροι νέοι του σήμερα. Σίγουρα βλέπουν πολύ περισσότερα απ’ όσο νομίζουν κάποιοι.

Είμαι με κάποιο τρόπο βέβαιος ότι οι μπάτσοι δεν είναι «παιδιά μας» και σίγουρα δεν θέλω οι νέοι της χώρας μου να «πεθάνουν για την ευτυχία» κανενός.

Έχω της αίσθηση ότι δεν «οδηγούμε τους νέους σε λάθος δρόμο» διότι απ’ ότι φαίνεται η νεολαία πήρε από μόνη της το βάρος να αντιδράσει σ’ αυτά που θα έπρεπε από καιρό να έχουμε αντιδράσει εμείς οι ‘μεγάλοι’, η ‘γενιά του Πολυτεχνείου’ η γενιά του 114 του 115 του 15% ή του 16% δεν θυμάμαι ακριβώς. Οι νέοι της χώρας αντέδρασαν σήμερα για να καλύψουν το κενό της μη αντίδρασης στις 22 Απριλίου 1967 και στις 18 Νοεμβρίου 1973. Άρα δεν νομίζω ότι μπορεί να τους ‘οδηγήσει’ κανείς.

Επίσης θα ήθελα να μάθω αφού «συγχρόνως η γενιά αυτή δημιουργούσε» τι ακριβώς δημιουργούσε αυτή η θρυλική γενιά του 21, του 40 του 60 κλπ. Αυτό που ζούμε σήμερα τίνος δημιούργημα είναι; Και μήπως αυτό σημαίνει ότι η γενιά του σήμερα δεν δημιουργεί; Αυτό έχουμε να πούμε στο νέο του σήμερα; Έχουμε μόνο να του υποδείξουμε ένα πρότυπο από το παρελθόν και να του υπενθυμίσουμε «με αγάπη» βεβαίως ότι εμείς ήμασταν καλύτεροι;

Θα πρέπει να καταλάβουμε επί τέλους ότι η νέα γενιά είναι πολύ περισσότερο ευαίσθητη και συνειδητή από όσο νομίζουν μερικοί και σε κάθε περίπτωση είναι καλύτερη από την προηγούμενη, αλίμονο αν δεν ήταν έτσι.

Αγαπητέ κύριε Θεοδωράκη, η γενιά αυτή κάτι άλλο περίμενε να ακούσει από σας .... ξανασκεφτείτε το!