Πως να συμβιβαστείς με τις αδίστακτες μεθόδους των ανθρωπόμορφων;

Πως να συμβιβαστείς με τις αδίστακτες μεθόδους των ανθρωπόμορφων;

Μερικές φορές μετά βίας κρατιούνται κάποιοι, όχι από φόβο αλλά πιο πολύ από απογοήτευση κι επειδή ξέρουν πως δεν θα εισακουστούν.

Οι α-ψυχοι μισθοφόροι με τα όπλα και τις πανοπλίες τους (από εμάς όλους ακριβοπληρωμένοι)... ακολουθούν τις εντολές των αφεντικών τους, που κυβερνούν δυστυχώς και εμάς.

Κάθε μέρα οι τρόποι τους, παραμένουν σα δυσοσμία στα ρουθούνια μας και αποτελούν προσβολή για την υπερηφάνεια των πολιτών αυτής τη χώρας, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια... και την κοινή λογική.

anthropomorfoi

 

Η Πανδημία ως εργαλείο των τεχνικών της εξουσίας

(art, Raul Leon)

Η Πανδημία ως εργαλείο των τεχνικών της εξουσίας

.

Το ξέσπασμα της Πανδημίας φαίνεται να αποτελεί μοναδική ευκαιρία για ανάπτυξη πολύπλευρων, απρόσιτων σε κάθε πρακτική η θεωρητική αμφισβήτηση, μορφών κυριαρχίας. Μπροστά στα μάτια μας γιγαντώνεται σ’ ολόκληρο σχεδόν τον πλανήτη η άσκηση της κεντρικής εξουσίας (όχι απαραίτητα κρατικής) ταυτόχρονα και παράλληλα πάνω στο Βιολογικό και το Πολιτικό ‘σώμα’ των πληθυσμών.

.

Πρόκειται για το τελευταίο και ίσως το περισσότερο επικίνδυνο σύνολο εργαλείων που βρίσκεται στη διάθεση των όπου γης τεχνικών της εξουσίας. Παρακολουθούμε μια έκρηξη πολλαπλών επιπέδων τεχνολογίας επιβολής που στοχεύει στον ολοκληρωτικό έλεγχο.

.

Διασφαλίζεται η στενά εννοούμενη παραγωγικότητα και η βιολογική λειτουργικότητα των πληθυσμών αλλά με παράλληλη απονεύρωση κάθε ψήγματος Αυτονομίας, Κριτικής και Πολιτικής σκέψης. Έτσι, μπορεί κάποιος να είναι λειτουργικός αλλά παύει να είναι, επί της ουσίας, ‘ζωντανός’.

.

Μιλάμε για εκφάνσεις της βιο-πολιτικής και της βιο-ισχύος που ξεπερνούν ακόμα και τις πιο απαισιόδοξες ερμηνείες των προσεγγίσεων του Michel Foucault.

Είναι σαφές πως η διαπίστωση καθαυτή (που έτσι κι αλλιώς αφορά απελπιστικά μικρό τμήμα των πληθυσμών) δεν αρκεί. Οι κοινωνίες πρέπει να αντιδράσουν. Αλλά πώς;

.

ΘΚ

T.S.Eliot, The dry Salvages

Lady, whose shrine stands o the promomtory,
Pray for all those who are in ships, those
Whose business has to do with fish [ ...]
Also pray, for those who were in ships, and
Ended their voyage on the sand, in the sea's lips
Or in the dark throat which will not reject them
Or wherever cannot reach them the sound of the sea bell's
Perpetual angelus

Κυρά, που o ναός σου στέκεται στο ακρωτήρι,
Δεήσου για όλους αυτούς που είναι σε πλοία, εκείνους
Που η δουλειά τους έχει να κάνει με τα ψάρια [ ... ]
Δεήσου και γι αυτούς που ήταν σε πλοία, και
Τελείωσαν το ταξίδι τους στην άμμο, στα χείλη της θάλασσας
Ή στο σκοτεινό λαρύγγι που δεν θα τους ξαναβγάλει πιά
Ή όπου δεν μπορεί να τους φτάσει ο ήχος της θαλασσινής καμπάνας
Αιώνιος εσπερινός
... ... ...
T.S.Eliot, The dry Salvages

Η Πανδημία ως αφορμή κατασίγασης της Δημοκρατίας

Η Πανδημία ως αφορμή κατασίγασης της Δημοκρατίας

[ ... ] Το Νοέμβρη του 2019 στο Παγκόσμιο Forum για τη Δημοκρατία στο Στρασβούργο (World Forum for Democracy), διαπίστωσα ότι η μεγάλη έγνοια όλων ήταν πως θα καταξιώσουν τις ΜΚΟ, αυτές τις συμμορίες δηλαδή που διακινούνται και οικειοποιούνται το Δημόσιο Χώρο παντού,  πως θα τις καταξιώσουν ως την πεμπτουσία της Δημοκρατίας.

Όλη τους η έγνοια επίσης ήταν πως θα κατασιγάσουν, πως θα ελέγξουν τον πολίτη που κινείται ανεξέλεγκτα στο διαδίκτυο και λέει ότι θέλει και αμφισβητεί ότι θέλει και αυτό αποτελεί μείζονα κίνδυνο.

Προφανώς σκεφτόντουσαν ότι όταν υπήρχε μόνο η τηλεόραση, οι εφημερίδες κλπ μπορούσαν εκεί να ελέγξουν τα πράγματα και να περιορίσουν το λόγο του πολίτη στο καφενείο.

Όταν έθεσα το ζήτημα κατά πόσον πρέπει να σκεφτόμαστε με αυτόν τον τρόπο δηλαδή πως θα ελέγξουμε την αυτονομία του πολίτη να εκφέρει το λόγο του έστω και εξωθεσμικά μέσω του διαδικτύου, αντί να ενσωματώσουμε αυτόν τον πολίτη στο Πολιτικό Σύστημα επικράτησε πλήρης αγαπητική σιωπή [ … ]   ---   Γιώργος Κοντογιώργης

Μυρίζει καμένο ο άσπρος καπνός του Eurogroup

Μυρίζει καμένο ο άσπρος καπνός του Eurogroup

Η περιβόητη συμφωνία στο Eurogroup είναι χρηματοδότηση 2% του ΑΕΠ για κάθε χώρα και 100 δις από τον μηχανισμό στήριξης (ESM) υπό όρους λιτότητας. Όλα αυτά δεν είναι παραπάνω από 500 δις συνολικά.

.

Δεν είμαι οικονομολόγος αλλά φοβάμαι πως αυτά τα χρήματα, και με αυτόν τον τρόπο, δεν μπορούν να σώσουν την Ευρώπη.

Δύο - τρείς ισχυρές χώρες έχουν στρογγυλοκαθίσει πάνω στα πλεονάσματά τους, που λείπουν βέβαια από άλλες χώρες, και κυριολεκτικά δεν δίνουν ‘πεντάρα τσακιστή’ για την αλληλεγγύη και την ενότητα της ΕΕ.

.

Οι εθνικές ελίτ είναι εσωστρεφείς, άπληστες και κοντόφθαλμες. Δεν έχουν όραμα και παράλληλα, η νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία τους τους στερεί την ικανότητα να αντιληφθούν ότι το Ευρωπαϊκό δίλλημα είναι ζήτημα ύπαρξης της ΕΕ και πως η λάθος απάντηση θα σκάσει μεσοπρόθεσμα πάνω στα κεφάλια τους.

Αν συνεχίσουν έτσι, φοβάμαι πως θα πρέπει ήδη από τώρα να αρχίσουν την αναζήτηση του μελλοντικού αφεντικού τους που θα είναι ή Κινέζος ή Αμερικάνος. Ας διαλέξουν κι ας πάρουν…