Αλήθεια ή Ευγένεια;
.
Η άποψη που έχω για το λεξικό Μπαμπινιώτη, για τη
συνεισφορά του κ. Μπαμπινιώτη στην Ελληνική γλώσσα και για τον ίδιο τον κ.
Μπαμπινιώτη δεν είναι θετική. Μάλιστα, ένα τμήμα αυτής της άποψής μου δεν είναι
καν δυνατόν να εκφραστεί γραπτώς στο διαδίκτυο ή αλλού.
.
Αφορμή για τη σκέψη αυτή ήταν ένα σχόλιο στο blog ‘Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία’
του Νίκου Σαραντάκου.
Το σχόλιο αφορούσε τη λέξη ‘απεύθυνση’ και την
θέση του κ. Μπαμπινιώτη για την λέξη αυτή και τη χρήση της.
Σε κάποιο σημείο του κειμένου του ο Νίκος
Σαραντάκος γράφει:
.
[ … ] την εικόνα τη δανείστηκα από το άρθρο του
Άκη Γαβριηλίδη με τίτλο «Τι είναι αυτές οι μαλακίες που γράφεις, κ.Μπαμπινιώτη;» που έχει πολλές εύστοχες επισημάνσεις αν και δεν συμμερίζομαι την
αθυροστομία του τίτλου του [ … ]
.
Βεβαίως, το να μην συμμερίζεται κάποιος την
αθυροστομία του τίτλου δείχνει μετριοπάθεια και ευγένεια. Όμως, ο τίτλος που
επέλεξε για το άρθρο του ο Άκης Γαβριηλίδης μου θύμισε ένα άλλο σχόλιο που
άκουσα πρόσφατα από το στόμα του Γιώργου Μανιώτη:
.
‘κανείς δεν τολμάει να πει αλήθειες για ό,τι
συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας’
.
Οπότε γεννάται το ερώτημα, τι τελικά μετράει
περισσότερο η Αλήθεια ή η Ευγένεια;