Transparency International

Transparency International

Είδα στον τοίχο ενός φίλου τα συμπεράσματα της Διεθνούς Διαφάνειας σχετικά με την δήθεν χειροτέρευση της θέσης της Ελλάδας στον παγκόσμιο πίνακα της διαφθοράς. Πάντοτε, στον ίδιο πίνακα εμφανίζονται σχεδόν όλες οι χώρες του κόσμου συγκρινόμενες ως ομοειδή ‘συστήματα’.

Ελάχιστοι αντιλαμβάνονται πως η ‘μέτρηση’ αυτή δεν έχει νόημα αφού συγκρίνονται εντελώς ανόμοια πράγματα. Οι χώρες χαρακτηρίζονται από μια σειρά παράγοντες όπως είναι η εσωτερική τους κατάσταση, οι τοπικοί συσχετισμοί, ο πλούτος, τα δημογραφικά στοιχεία κλπ που διαμορφώνουν ένα ‘σύστημα’ με ποιοτικά χαρακτηριστικά που δεν μπορούν ή είναι εξαιρετικά δύσκολο να μετρηθούν.

Όπως για παράδειγμα, ένας μεροκαματιάρης τορναδόρος στο Πέραμα εν δυνάμει εκτίθεται σε άλλο επίπεδο διαφθοράς από ότι ένας μεγαλογιατρός του Κολωνακίου, έτσι και τα επίπεδα και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της διαφθοράς σε μια χώρα σαν την Μαλαισία δεν είναι δυνατόν να συγκριθούν με αυτά των ΗΠΑ ή της Γερμανίας.

Τέτοιες ‘μετρήσεις’ διάφορων θεσμών όπως η Διεθνής Διαφάνεια δεν έχουν στην πραγματικότητα κανένα περιεχόμενο και η χρησιμότητά τους είναι μάλλον αρνητική. Πρόκειται απλώς για μικρά λόμπι γραφειοκρατικών ομάδων που βγάζουν το (παχυλό) μεροκάματό τους διαδίδοντας μπούρδες.

North Macedonia

Είναι πολύ εκνευριστικό να βλέπει κανείς τα κροκοδείλια δάκρυα των κομμάτων (εξαιρώντας τη συμμορία ΧΑ και το ανεκδιήγητο ΚΚΕ) σχετικά με την ισχύουσα πλέον συμφωνία με την Βόρεια Μακεδονία.

Τα κόμματα αυτά -κύρια το πασοκογενές μόρφωμα και η Νέα Δημοκρατία αλλά δυστυχώς και υπολογίσιμο τμήμα της ‘αριστεράς- στην πραγματικότητα δεν κάνουν άλλο από το να καλύπτουν με ανούσια, άγονη γκρίνια την επί δεκαετίες ατολμία και ανικανότητά τους, επιδιδόμενα σε μια θλιβερή όσο και βλαβερή αντιπολίτευση.

Όλες οι συμφωνίες έχουν τα θετικά και αρνητικά τους, μόνο αν κάποιος εστιάσει στην γενική εικόνα αποφεύγοντας να πνιγεί στην θάλασσα των λεπτομερειών μπορεί να έχει μια, όσο γίνεται κοντύτερα στην αλήθεια, άποψη των πραγμάτων.

Είναι χρήσιμο για την κατανόηση του ζητήματος να έχει κάποιος αντιληφθεί τουλάχιστον σε γενικές γραμμές τους συσχετισμούς EU - USA και την πολιτική τους στην περιοχή.

Να έχει δηλαδή μια εικόνα του ποιος στην πραγματικότητα ίδρυσε αυτό το κρατίδιο και για ποιους λόγους.

Η σημερινή Βόρεια Μακεδονία χρειαζόταν απεγνωσμένα ένα εθνικό φαντασιακό ως στοιχειώδη προϋπόθεση για την ύπαρξή της. Το χρονικό παράθυρο για οποιαδήποτε αντίδραση της Ελλάδας περί ονόματος κλπ έκλεισε ταυτόχρονα με την διακήρυξη ανεξαρτησίας του κρατιδίου το 1991.

Η πραγματικότητα και οι συσχετισμοί είναι αυτοί που είναι και όχι αυτοί που θα θέλαμε να είναι.

Περί Επίμονων Μύθων

Δεν ξέρω πως μου ήρθε ξάφνου και συνόψισα -πάλι- τα παρακάτω:

Αν ο τοπικός πληθυσμός μέσω της γνήσιας πληροφόρησης και της ανόθευτης παιδείας δεν ελευθερωθεί από τους τρεις θανάσιμους μύθους περί:

-άμεσης συνέχειας με την Αρχαία Ελλάδα(*)

-‘επανάστασης του 1821’ (**)

-‘Εθνικής Αντίστασης’ (***)

οι άνθρωποι που γεννήθηκαν και μένουν σε αυτόν το τόπο δεν θα δουν χαϊρι…

(*) δεν υπάρχει καμία τέτοια συνάφεια σε κανένα επίπεδο εκτός της  τρέχουσας γλώσσας που φυσικά δεν αποτελεί παρά μια πολύ-πολύ μακρινή μετεξέλιξη της αρχαίας

(**) δεν υπήρξε καμία ‘επανάσταση’ αλλά απλώς η αντικατάσταση μιας ελίτ από μια άλλη που ολοκληρώθηκε μόνο μετά από αποφάσεις και παρεμβάσεις ξένων δυνάμεων για να καταλήξει στο σημερινό κρατικό μόρφωμα που δεν είναι παρά ένα αδύναμο προτεκτοράτο με πολλά (και μεταξύ τους αντικρουόμενα) αφεντικά

(***) ελάχιστο μέρος του πληθυσμού πήρε μέρος σε κάτι που θα μπορούσε να ονομαστεί γνήσια Αντίσταση. Τα υπόλοιπα περί ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΟΠΛΑ, ΕΔΕΣ κλπ κλπ είναι ανούσιες, αιματοβαμμένες και καταστροφικές πρωτοβουλίες ασυγχώρητων ‘οπλαρχηγών’, τραμπούκων, αριβιστών, ανυποψίαστων και φανατικών ένθεν κακείθεν του εντόπιου πολιτικού στερεώματος

Άντε και καλή χρονιά να έχουμε…