ΠΑΜΕ εδώ ΠΑΜΕ εκεί

ΠΑΜΕ εδώ ΠΑΜΕ εκεί…

.

Πορεία του ΠΑΜΕ κατά της τροπολογίας για αυτεπάγγελτη δίωξη σε όσους εμποδίζουν τους πλειστηριασμούς. Φυσικά οι ‘οδηγητές’, οι ‘πλαστουργοί της νιάς ζωής’ κλπ γνωρίζουν από πριν ότι οι κινητοποιήσεις τους θα πέσουν στο κενό, παρ’ όλα αυτά επιμένουν για να μη χάσουν την ‘πελατεία’ τους… η κουλτούρα του χριστόδουλου ένα πράμα παιδιά…

.

Τo όποιο Κίνημα πρέπει πλέον να μπορεί να επιδρά στο κέντρο των αποφάσεων, όχι δηλαδή εσύ κι εγώ να τρώμε ξύλο και δακρυγόνα στο δρόμο κι αυτοί καπνίζοντας τα πούρα τους να υλοποιούν τις αποφάσεις τους. Γκέγκε;

.

Η δράση του παμε και όποιων ανεγκέφαλων μονοπωλούν την δήθεν ‘πρόοδο’ δεν είναι παρά αντιδραστική και αποπροσανατολιστική στο βαθμό που αξιοποιεί αναποτελεσματικά λαϊκούς πόρους.

.

Η αναποτελεσματικότητα των χαζο-δράσεων και η ήττα που αυτή εμπεριέχει στηρίζουν -και μάλιστα στα θεμέλιά του- το Σύστημα.

Γοργοπόταμος – 25-11-1942

Γοργοπόταμος – 25-11-1942

.

Η φωτο από την επισκευή της γέφυρας όταν γίνεται δοκιμή αντοχής φορτίου από τα Γερμανικά συνεργεία.

.

Η ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοπόταμου ήταν μία καθαρά Αγγλική υπόθεση. Σχεδιάστηκε από την Αγγλική αντικατασκοπία και εκτελέστηκε από εκπαιδευμένους Άγγλους σαμποτέρ. Η λεγόμενη ‘εθνική αντίσταση’ και οι δυνάμεις της, με ελάχιστους άνδρες και από απόσταση, απλώς ‘κρατούσε τα μπόσικα’ που λέμε…

.

Η ανατίναξη αυτή δεν είχε στην πραγματικότητα καμία σοβαρή επίπτωση ούτε στο ηθικό των Γερμανών, ούτε στην αποτελεσματικότητα των δυνάμεων κατοχής ούτε, πολύ περισσότερο, στην έκβαση του πολέμου όπως αρέσκονται να υποστηρίζουν ορισμένοι είτε από πολιτική ιδιοτέλεια είτε από ασχετοσύνη είτε από καθαρή βλακεία.

.

Αμέσως μετά την ανατίναξη οι Γερμανοί άρχισαν την επισκευή της γέφυρας με ειδικούς γερανούς, μηχανικούς και συνεργείο 250 ατόμων. Η γέφυρα λειτούργησε πάλι εντός λίγων εβδομάδων.

.

Οι ‘παλικαριές’ των Άγγλων μας στοίχισαν είκοσι άμαχους νεκρούς από τα Γερμανικά αντίποινα.

Decadence

Decadence, Marc Jacobs 2015

.

Όσο απογοητευμένος και να είναι κανείς, ιδίως αν ανήκει σε ό,τι ονομάζεται αριστερά, δεν μπορεί λογικά σκεπτόμενος, χωρίς κομματική ή άλλου είδους στενή οπτική, να μην παραδεχτεί πως η παρούσα κυβέρνηση είναι η καλύτερη μετά την μεταπολίτευση και από τις καλύτερες μετά τον πόλεμο.

.

Η διαπίστωση αυτή, μετά από τόσους κακούς χειρισμούς και λάθη, σίγουρα ενέχει και μια πραγματικά τραγική πτυχή με την έννοια του ‘φαντάσου τι ήταν οι άλλοι’…

.

Στο πλαίσιο αυτό η αγωνιώδης προσπάθεια των φιλελεύθερων και των σοσιαλδημοκρατών μέσα από τα κόμματα και τα αποκόμματά τους να ανακαλύψουν ένα έστω σκάνδαλο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ -κι αν δεν το ανακαλύψουν να το κατασκευάσουν- δείχνει πως η αξιακή κατάπτωση, οι νοοτροπίες, ο αριβισμός και η ανηθικότητα που χαρακτήριζαν το λεγόμενο παραδοσιακό πολιτικό προσωπικό όχι μόνο δεν έχουν υποχωρήσει αλλά ζουν και βασιλεύουν.

.

Είναι απερίγραπτα προκλητικό να βλέπει κανείς μηχανισμούς και άτομα, που σαφώς ευθύνονται για την μεγάλη περιπέτεια στην οποία έπεσε αυτός ο τόπος, να εμφανίζονται ως τιμητές και να διεκδικούν αδιάντροπα, σαν να μην έγινε τίποτα, θεσμικό και πολιτικό ρόλο.

Για το Πολυτεχνείο

Για το Πολυτεχνείο

-

Αν και ήμουνα μέσα ποτέ δεν πήγα για να ‘αφήσω λουλούδια’ κλπ. Το βρίσκω πολύ θεατρικό. Και στις πορείες πάω πότε – πότε, όχι σε όλες. Όμως περνώντας σήμερα από τη Μεσογείων είδα πάλι την κυλιόμενη ηλεκτρονική επιγραφή έξω από το λεγόμενο (πιθηκίζοντας θλιβερά τους Αμερικάνους πάτρωνες) Πεντάγωνο.

-

Είναι μια κυλιόμενη ηλεκτρονική επιγραφή ίδια με αυτή που έχουν τα σουβλατζίδικα, τα βουλκανιζατέρ και τα μανάβικα που διαλαλούν την πραμάτεια τους. Από πάνω γράφει ‘ΠΕΣΟΝΤΕΣ’.

Οι άνθρωποι που έχουν τέτοια αισθητική ώστε να νομίζουν πως τιμούν με αυτόν τον τρόπο τους συναδέλφους τους είναι προφανώς εκτός κριτικής.

-

Και ευτυχώς, τόσες φορές που πέρασα μπροστά από αυτή την αφόρητα kitsch ντροπή, δεν είδα πουθενά το όνομα ‘Σπύρος Μουστακλής'. Ευτυχώς, πουθενά!

28η Οκτωβρίου 1940 – Επετειακόν

 

Προς τι λοιπόν γιορτάζουμε;

Πέρα από το γεγονός -που κατάντησε πιά κλισέ- πως όλος ο κόσμος γιορτάζει την απελευθέρωση και στην Ελλάδα γιορτάζεται η έναρξη του πολέμου, πρέπει να πω πως δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς γιορτάζεται.

Αυτό το περιβόητο ΟΧΙ (sic) δεν το είπε βέβαια ούτε ο ‘λαός’ ούτε ο φασίστας δικτάτορας.

Απλώς η χώρα σύρθηκε σε έναν ανούσιο, αναποτελεσματικό και φοβερά καταστροφικό για την ίδια πόλεμο δεμένη στο άρμα των λεγόμενων συμμάχων.

Το τότε παλάτι περιέργως αλλαξοπίστησε και από γερμανόστροφο έγινε αγγλόστροφο και την ίδια πορεία ακολούθησε και ο πάντοτε λακές και ακόλουθος των μεγάλων συμφερόντων Μεταξάς.

Αυτό είναι όλο.

Προς τι λοιπόν γιορτάζουμε;