Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

Ας τρέμουν


Η έκπτωση των αξιών, η ανικανότητα, η ρηχότητα των ενεργειών και της εν γένει προοπτικής χαρακτήριζαν σχεδόν πάντοτε την οικονομική και παρεπόμενα την πολιτική ελίτ της χώρας μας. Από τις ελίτ αυτές προέρχεται και ο υπάκουος εντολοδόχος πρωθυπουργός «μας». Ανυποψίαστος πρωθυπουργός μιας χώρας με ιστορία εφάμιλλη της Κινέζικης και γεωπολιτική σημασία συντριπτικά υπέρτερη της Τουρκικής.

Από τότε που ο Ανδρέας Μιαούλης υπακούοντας στις εντολές των Βρετανών έκαψε τον Ελληνικό στόλο. Από τότε που η οικονομική μας ελίτ σφετερίστηκε και κατέφαγε λαίμαργα το λεγόμενο «σχέδιο Μάρσαλ» παραβλέποντας τις ανάγκες του Ελληνικού κοινού και θέτοντας την πολιτική ελίτ στην μόνιμη θέση του σφουγκοκωλάριου των ξένων συμφερόντων. Από τότε λοιπόν, η ελίτ αυτή που εκτός των γιγαντιαίων ονομάτων του Καποδίστρια, Κουμουνδούρου, Τρικούπη και Βενιζέλου δεν είχε να επιδείξει κάτι αξιοπρεπέστερο του Πλαστήρα, από τότε πατριώτες έχουμε να δούμε τόσο ανίκανο, πουλημένο, επιζήμιο και χαμερπές πολιτικό περιβάλλον από το τρέχον. Είμαι βέβαιος ότι ακόμα και τα κόκαλα του ιδιοτελούς και λαοπλάνου παππού καθώς και του προκλητικά ανεύθυνου και καταστροφικού πατέρα θα τρίζουν από τα κατορθώματα – προϊόντα δουλικής υποταγής στον ξένο παράγοντα – του μοιραίου επίγονου.

Τα βδελύγματα αυτά, τα ανυποψίαστα μειράκια, η γελοία δήθεν «πολιτική ηγεσία» κατάφεραν να ισοπεδώσουν σε λίγους μήνες τους κόπους δεκαετιών και τους καρπούς των αγώνων τόσων και τόσων Ελλήνων.

Η χώρα διαλύθηκε, τεμαχίστηκε, παραδόθηκε.

Οι διάφοροι σαλτιμπάγκοι, τα υπέρβαρα «νούμερα δύο», οι «τιμονιέρηδες» της οικονομίας, αυτά τα γλοιώδη μειράκια του έξαλλου νεοφιλελευθερισμού και οι «εργατοφάγοι» καθηγητές (sic) ως σύγχρονοι καλικάντζαροι χορεύουν πάνω στο πτώμα της χώρας μας.

Επειδή όμως μερικοί από εμάς τους Τουρκοσπορίτες Καραγκιόζηδες φροντίσαμε να μεγαλώσουμε Έλληνες μεγάλους πολύ και καλύτερους πολύ από εμάς και τους πατεράδες μας, μπορεί τελικά η παρτίδα αυτή να παιχτεί απλώς για να ξανακερδηθεί.

Ο νέος Έλληνας, ως ιδανικός υπνοβάτης του Καίσλερ, ψάχνει ακούραστα και επίμονα τον δρόμο του, μαζί με τον νέο Ευρωπαίο, για να σηκωθεί και να σαρώσει τα ιδιοτελή μειράκια και τα τοκοσυντήρητα βαμπίρ που τα συντροφεύουν.

Ας τρέμουν οι ελίτ της καταστροφής και του τυφλού εγωκεντρισμού.
.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails